سلامی از ته دل

پیشه ام معلمّی است،

ایران را دوست دارم، به مردم دنیا عشق می ورزم

و زندگی را یک موهبت و زندگی کردن را هنر میدانم.

۲ مطلب در دی ۱۴۰۲ ثبت شده است

در چهارمین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی گروهک تروریستی داعش در مسیر منتهی به گلزار شهدا اقدام به حمله تروریستی کرد به خیال اینکه مردمی که مکتب ایشان را دوست دارند در سال های بعد اینچنین گردهمایی نکنند. محاسبات دشمنی که تفکر مادی دارد، این است که در دل مردم هراس ایجاد کند، غافل از اینکه مردم با این شهادت ها فهمشان بیشتر می شود. بزرگترین سرمایه ی یک کشور نیروی انسانی آنست. فرماندهان جنگ، نخبگان علمی و فرهنگی و ... سرمایه هایی تکرار ناپذیرند که برای اینکه افرادی مانند آنها تربیت شود، زمان زیادی باید بگذرد. بنابراین، اگر اقدام دشمن در ترور سرمایه های انسانی یک کشور پاسخ محکمی نداشته باشد، دشمن نمی هراسد و باز هم این ترورها را ادامه می دهد. اگر به ازای هر فرمانده جنگ یا نخبه علمی و ... یک فرد متناظر از رژیم صهیونیستی و آمریکا ترور شود، آنها دیگر چنین جسارت هایی نمی کنند. اپاسخ سخت یک چنین پاسخی است. دشمن را باید ترساند و اقدامی کرد که بازدارنده باشد. البته زمان و نوع پاسخ را فرماندهی فقیه، عالم و مدبر تعین می کند که تصمیماتش مدبرانه و سنحیده است. معنای تبعیت از رهبری نیز همین است. خیلی ها با فکر خودشان در مواقع مختلف اظهار نظرهایی می کنند که در ظاهر درست است ولی شاید نتایج خوبی نداشته باشد. فرمانده با بصیرت حاکمان حکومت های مختلف را می شناسد و می داند که دنیای امروز چه دنیایی است. او دوست و دشمن را خوب می شناسد.  نکته دیگر انجام کارهایی در جهت حفظ سرمایه های انسانی خودمان است. دشمن سال ها است که از طریق ردیابی گوشی های تلفن همراه نخبگان ما را ترور می کند. بنابراین، باید نخبگانمان و اطرافیانشان در مورد ردیابی شدن توسط این ابزارها هشیار باشند و در اتاق های فکر و با حفاظت های پیشرفته مطابق با فن آوری های جدید دنیا فعالیت کنند و محل و زمان رفت و آمدشان از طریق این ابزارها و نفوذی ها فاش نشود. این ها سرمایه اند. درست است که نیروی ایمان در دل این نیروها وجود دارد ولی باید حواسمان به اتاق فکر دشمن و ابزارهای جدید جنگ هم باشد.‌ با این کار دشمن ضربه می خورد، در ترورها ناکام می ماند و نمی تواند قدرت نمایی کند.

پویا کریمی
۱۴ دی ۰۲ ، ۲۲:۰۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

از دل و دیده ، گرامی تر هم

آیا هست ؟

- دست ،

آری ، ز دل و دیده گرامی تر :

دست !

زین همه گوهر پیدا و نهان در تن و جان ،

بی گمان دست گرانقدرتر است .

هر چه حاصل کنی از دنیا ،

دستاورد است !

هر چه اسباب جهان باشد ، در روی زمین ،

دست دارد همه را زیر نگین !

سلطنت را که شنیده ست چنین ؟!

شرف دست همین بس که نوشتن با اوست !

خوشترین مایه دلبستگی من با اوست .

در فروبسته ترین دشواری ،

در گرانبارترین نومیدی ،

بارها بر سرخود ، بانگ زدم :

- هیچت ار نیست مخور خون جگر ،

دست که هست !

بیستون را یاد آر ،

دست هایت را بسپار به کار ،

کوه را چون پَر کاه از سر راهت بردار !

وه چه نیروی شگفت انگیزی است ،

دست هایی که به هم پیوسته است !

به یقین ، هر که به هر جای ، در آید از پای

دست هایش بسته است !

دست در دست کسی ،

یعنی : پیوند دو جان !

دست در دست کسی

یعنی : پیمان دو عشق !

دست در دست کسی داری اگر ،

دانی ، دست ،

چه سخن ها که بیان می کند از دوست به دوست ؛

لحظه ای چند که از دست طبیب ،

گرمی مهر به پیشانی بیمار رسد ؛

نوشداروی شفا بخش تر از داروی اوست !

چون به رقص آیی و سرمست برافشانی دستٰ 

پرچم شادی و شوق است که افراشته ای !

لشکر غم خورد از پرچم دست تو شکست !

دست ، گنجینه مهر و هنر است :

خواه بر پرده ساز ،

خواه در گردن دوست ،

خواه بر چهره نقش ،

خواه بر دنده چرخ ،

خواه بر دسته داس ،

خواه در یاری نابینایی ،

خواه در ساختن فردایی !

آنچه آتش به دلم می زند ، اینک ، هر دم

سرنوشت بشرست ،

داده با تلخی غم های دگر دست به هم !

بار این درد و دریغ است که ما

تیرهامان به هدف نیک رسیده است ، ولی

دست هامان ، نرسیده است به هم !

فریدون مشیری

 
پویا کریمی
۰۲ دی ۰۲ ، ۲۱:۵۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر