سکوت سلبریتی ها

اگرچه جان همه انسانها شریف است و در این مورد نباید به مرزبندی های جغرافیایی و تفاوت های نژادی توجه کرد، اما سکوت سلبریتی ها در برابر حمله وحشیانه به مدرسه دخترانه شیعیان در افغانستان و موارد مشابه نشان دهنده چیست؟ 

مگر اهالی افغانستان انسان نیستند؟ آنها که همسایگان مسلمان ما با نقاط اشتراک تاریخی و فرهنگی زیاد هستند. اگر به یک مدرسه مشابه در اروپا حمله می شد همه این افراد آنرا محکوم می کردند! آنها فهمی از عاشقانه های مردم افغانستان، اسلام و حقوق مسلمانی ندارند.

کودکان ما از این جماعت خودبین و خویشتن خواه چه می آموزد؟ رسم مردانگی و شیر زنی، عدالت، ساده زیستی و انسانیّت؟

یا خوشگذرانی و بی غیرتی و مصرف گرایی!

دیپلماسی وطن فروشانه نباید میدان را زیر سوال ببرد

به نام دیپلماسی و با چهره هایی موجه و خندان نباید وطن را فروخت، نباید مسلمانان را حقیر کرد و و از رسیدن آذوقه و دارو به آنها جلوگیری کرد. دیپلماسی وقتی معنا دارد که در روابط بین الملل دشمنان ایران و اسلام شما را به بازی نگیرند. نام شما را چه می توان گذاشت؟ کودکان یمن چشم انتظار غذا و دارو بوده و هستند و شما از ترس از دست دادن آنچه که دیپلماسی می نامید قلاده دشمنانتان را به گردن آویختید. اگر مردان میدان ها نبودند همان ها که به برقراری ارتباط و دیپلماسی هایتان با آنها افتخار می کنید، برای ورود داعشی های وحشی به کوچه های شهرهای ایران جشن و پایکوبی برپا می کردند. شما معنای دیپلماسی را نمی دانید و وطنتان را خیلی ارزان به تاراج می دهید. وطن فروشی یعنی بالا بردن قیمت دلار برای کسب درآمد و عدم توجه به سرمایه های داخلی و گره زدن همه مسائل کشور به تحریم ها. تحریم فرصت است نه توقف و در باتلاق فرو رفتن. کاش برخی از مسئولین ما قبل از پذیرش هر عنوان و وظیفه ای معنای سیاست و دیانت را درست درک می کردند.